کاهش پیچیدگی فناوری اطلاعات با گزینه‌های ابری

از آنجایی که دیجیتالی شدن تحول صنایع در دهه گذشته را سرعت بخشیده است، اکنون مدیران کسب‌وکار انتظار بیشتری از بخش‌های فناوری اطلاعات خود دارند. آنها خواستار خدمات بهتر و سریع‌تر و بهره‌وری عملیاتی بالاتر و با هزینه مقرون‌ به صرفه هستند. علاوه بر این، چندین روند اصلی صنعت به طور قابل توجهی بر جهت‌گیری فناوری اطلاعات تأثیر گذاشته است، از جمله:

سازمان‌هایی که همچنان مراکز داده خود را به روش‌های سنتی پیاده‌سازی و مورد استفاده قرار می‌دهند، به دلیل محدودیت‌های تحمیل‌ شده توسط زیرساخت‌های موجود، مجبور به تلاش مضاعف جهت انطباق سریع‌تر با تغییرات جدید و پیوسته بازار خواهند بود. این تلاش مبارزه‌گونه اغلب از ترکیب پیچیده پلتفرم‌ها و مؤلفه‌های نرم‌افزاری متعدد، که هر کدام دارای کنسول‌های مدیریتی و سیاست‌های طراحی منحصر به فرد خود هستند ناشی می‌شود. این مسائل و پیچیدگی‌ها باعث ایجاد چالش‌های زیر می‌شود:

چالش‌های ذکر شده در بالا دارای دو حوزه اصلی هستند که باید مورد توجه قرار گیرند: افزایش کارایی با "کارایی بیشتر با صرف هزینه و منابع کمتر" و کاهش هزینه‌های مربوط به عملیات، حفظ و ارتقای قابلیت‌های فناوری اطلاعات. تا کنون چندین راهکار ارایه شده به سرعت محبوبیت پیدا کرده‌اند، و ما در مورد دو مدل که به طور گسترده توسط بسیاری از سازمان‌ها در سطح جهانی پذیرفته شده و مورد استفاده قرار گفته‌اند، بحث خواهیم کرد.

HCI  یک معماری مرکز داده است که اصول مربوط به زیرساخت‌های ابری، اقتصاد و معماری نرم‌افزار را در بر می‌گیرد. این معماری پردازش، ذخیره‌سازی، شبکه و مدیریت زیرساخت را با استفاده از مجازی‌سازی روی سرورهای با معماری  X86ادغام می‌کند. این فرآیند انجام عملیات در هر لایه از زیرساخت را ساده نموده، کارایی و مقیاس‌پذیری را افزایش داده و چابکی را بهبود می‌بخشد. این درحالی است که HCI هزینه کل مالکیت (TCO) (هزینه تمام شده محصول در چرخه عمر آن) را کاهش می‌دهد.HCI  که معمولاً از طریق یک رابط کاربری یکپارچه مدیریت می‌شود، این امکان را فراهم می‌آورد تا منابع زیرساختی در سطح ماشین مجازی (VM) یا سطح کانتینر اختصاص داده شده و اجرا شوند. این قابلیت امکان در دسترس بودن و تقسیم بار، تسهیل عملکردکارآمد و مقیاس‌پذیری در سطح زیرساخت را فراهم می‌کند. HCI همچنین به سازمان‌ها کمک می‌کند تا سرورها را در یک پلتفرم مشترک در لایه‌های hypervisor یکپارچه کنند تا از تمام توان فیزیکی سرورها به صورت یک لایه نرم‌افزاری شده بهره‌برداری کنند. این امر نیاز به وجود سرورهای فیزیکی در یک مرکز داده می باشد، در نتیجه مصرف برق و خنک‌کننده کاهش یافته و ردپای دی‌اکسید کربن به حداقل می‌رسد. HCI همچنین نیاز به ایجاد یک محیط فیزیکی جدید برای استقرار سخت‌افزار را کاهش داده، به طور قابل توجهی گلوگاه‌های عملیاتی از منظر منابع را کاهش داده و کسب‌وکارها را قادر می‌سازد تا با سرعت بیشتری به جلو حرکت کنند. به طور خلاصه، HCI ثابت کرده است که با کاهش و حذف پیچیدگی فناوری اطلاعات، به طور موثری به چالش‌های ناشی از زیرساخت‌های قدیمی فناوری اطلاعات پاسخ می‌دهد.

فضاهای ابری عمومی و خصوصی را در یک محیط یکپارچه ادغام می‌کند. این ساختار کنترل، عملیات و مدیریت متمرکز منابع ابری را در یک ساختار یکپارچه فراهم می‌کند. این قابلیت به سازمان‌هایی با برنامه‌های کاربردی، داده‌ها و سیستم‌عامل‌های ترکیبی اجازه می‌دهد تا زیرساخت فناوری اطلاعات داخلی خود را در حالی که کنترل خود بر روی داده‌های کسب‌وکار را حفظ می‌کنند، به زیرساخت ابر عمومی گسترش دهند. کسب‌وکارها می‌توانند سرویس‌های خود را بر روی ابرهای خصوصی و عمومی مستقر کرده و داده‌ها را بین آن‌ها با تغییر نیازمندی‌ها و هزینه‌ها انتقال دهند. برنامه‌های قدیمی می‌توانند در مراکز داده داخلی کار کنند، در حالی که برنامه‌هایی که با زیرساخت‌های ابری قابلیت یکپارچگی دارند، می‌توانند روی زیرساخت‌های ابری عمومی پیاده‌سازی و اجرا شوند. توسعه، آزمایش و پذیرش فناوری‌های جدید کارآمدتر و مؤثرتر است و به کسب‌وکارها امکان می‌دهد به سرعت تکامل یافته و در ارتباطی تنگاتنگ با این اکوسیستم باقی بمانند.